Jer krv je ozbiljan znak upozorenja, kako kod muškaraca, tako i kod žena. Spektar bolesti koji se prikazuju tragovima krvi u urinu veoma je širok: počev od manje infekcije, pa sve do kamena u bubregu koji se stalno pomjera, iritirajući sluzokožu i izazivajući krvarenje. Ono što je opasnije je da krv u mokraći, takođe, može da ukaže na rak bubrega, pa i na rak bešike.
Doktor Nebojša Jeremić, urolog u KBC „Zvjezdara“, objašnjava da pojava krvi u urinu prilikom mokrenja (hematurija), može da bude bezbolna, ali i da mogu da je prate jaki bolovi:
– Bolovi se obično javljaju u lijevoj ili desnoj slabini ili u djelu oko mokraćne bešike. Bez obzira na to da li je bolna ili bezbolna mora se ispitati i utvrditi njen uzrok, što se najčešće i uradi ukoliko se pacijent javi ljekaru. Hematuriju treba da liječi ljekar urolog ili nefrolog u zavisnosti od uzroka.
Nerijetko se dešava da pacijenti imaju jednu epizodu bezbolne hematurije, koju ne prijave ljekaru, a koja se zatim pojavi u težem obliku nakon nekoliko mjeseci ili čak godina, usljed tumora nekog od organa urotrakta (najčešće bešike), kada je liječenje komplikovanije, a prognoza znatno lošija.
– Mokrenje krvi može da bude prisutno odmah na početku uriniranja, zatim tokom cijelog akta mokrenja, pri kraju, roze, izrazito crvene ili tamnocrvene boje, što može da ukaže na to gdje se problem nalazi: u mokraćnoj bešici, bubregu ili prostati – pojašnjava dr Jeremić. – Ukoliko je praćeno bolom u lijevoj ili desnoj slabini ukazuje na bubrežnu koliku, a ako je mokrenje bolno i učestalo vjerovatno se radi o upali bešike.
Bezbolna hematurija je mnogo ozbiljniji simptom od bolne, i treba joj pristupiti sa velikim oprezom. Uzroci bezbolne hematurije su najčešće tumori mokraćne bešike, pijelokaliksnog sistema bubrega i uretera, kao i benigno uvećanje prostate kod pucanja nekog od krvnih sudova. Može da se javi nakon manipulacija na urotraktu (plasiranje katetera, cistoskopije), nakon trauma bubrega ili male karlice, a nerijetko usljed predoziranja tokom terapije antikoagulantima.
– Bolovi koji podsjećaju na bubrežne kolike najčešće su posljedica traume zida uretera tokom pokretanja kamena ili pijeska iz bubrega ili posljedica infekcije sluznice mokraćne bešike (akutni hemoragični cistitis) – kaže dr Jeremić.
Dijagnostika se sprovodi mnogobrojnim dijagnostičkim metodama: uzimanjem laboratorijskih analiza, ultrazvukom urotrakta, citološkim pregledom urina, cistoskopijom, intravenskom urografijom, skenerom, ureterorenoskopijom, retrogradnom ureteropijelografijom, renovazografijom, rijetko magnetnom rezonancom i scintigrafijom.
Po postavljanju dijagnoze pristupa se hirurškom ili konzervativnom liječenju u zavisnosti od uzroka. Ukoliko se ne otkrije uzrok urološkog porijekla, pacijent se upućuje nefrologu da bi potvrdio ili isključio bubrežne bolesti poput glomerulonefritisa.
Dr Jeremić napominje da i mikrohematuriju, tj. stalnu pojavu veće količine eritrocita u urinu (od 10 do 20 i više) na ponavljanim sedimentima urina, bez druge simptomatologije, treba tretirati i ispitati kao vidljivu
Teži oblici
Dr Jeremić kaže da je kod izuzetno teških hematurija sa padom eritrocita i hemoglobina u krvi, neophodno hospitalizovati pacijenta i uraditi hemostazu, odnosno zaustavljanje krvarenja: – To se najčešće radi ispiranjem putem trokrakog katetera i nadoknadom krvi, a po oporavku pristupiti dijagnostici i liječenju. Rjeđe je potrebna urgentna hirurška intervencija, TUR tumora, EKT, nefrektomija, radi hemostaze.
