Tog 17. februara 1922. okupilo se 20-ak zvanica u Dolini Kraljeva, egipatskom gradu mrtvih, arheolozi i egipatski zvaničnici, kako bi vidjeli otvaranje pogrebne komore u kojoj je bila nedirnuta mumija mladog kralja Tutankamona. Po otvaranju sve je zasjenio sanduk u kome je ležao od čistog zlata, kao i zlatna maska.
Ovo iskopavanje postalo je poznato i iz jezivih razloga. Naime, pod čudnim okolnostima počeli su umirati ljudi koji su imali veze sa iskopavanjima.
U aprilu 1922., finansijer projekta, Lord Carnarvon umro je zbog komplikacija od uboda komarca. Onda mu je uginuo i pas. Kružile su glasine da je ovaj lord sa saradnicima probudio “prokletstvo mumije”. Natpis koji je navodno bio uklesan na Tutankamonovom grobu je upozoravao: “Smrt će doći na brzim krilima svim onima koji ometaju počinak faraona.“
Tri dana nakon lordove smrti umro je američki arheolog Arthur Mace, jedan od voditelja tima. Egiptolog George Gold, Carnarvonov prijatelj, odmah je otputovao u Kairo, u razgledanje faraonove grobnice. Sutradan je dobio visoku temperaturu i nakon 12 sati je i on umro.
Radiolog Archibald Reid koji je rengenski pregledao faraonovo tijelo također je obolio te je prebačen u Englesku. Umro je nakon nekoliko dana. Profesor Douglas Derry, jedan od dvojice naučnika koji su obavili autopsiju Tutankamonove mumije umro je 1925. godine od kolapsa krvotoka, a drugi naučnik, Alfred Lucas, umro je od infarkta malo nakon kolege.
Zapravo, šest sedmica nakon otvaranja grobnice umrlo je 12 ljudi koji su u otvaranju učestvovali, a do 1929. godine umrlo je 22 ljudi koji su radili na otvaranju grobnice.
Naime, u novije vrijeme bakteriolozi su otkrili spore mikroskopski malih gljivica za koje sumnjaju da su najvjerojatniji uzročnici misterioznih smrti preminulih članova ekspedicije jer oni na njih nisu imali razvijen imunitet. Međutim, svi iz ekspedicije nisu umrli na ovaj način, neki su poginuli u automobilskim nesrećama, neki su izvršili samoubistvo!?
