Rasipanje bolnih suza omogućava nam da komuniciramo prije nego progovorimo, tvrde stručnjaci.
Plakanje se razvilo kao sredstvo kojima smo saopštavali svoja osjećanja prije nego što se pojavio jezik, tvrde uticajni naučnici.
Postoji evolucija suza i njihovo značenje koje se krije iza njihove jednostavne bio-mehaničke funkcije – zadržavanja očiju vlažnim.
Istraživanje je sprovedeno sa ciljem da se otkrije zašto prolivamo suze bola. Nudi se široka diskusija emocionalnog plača, gledanje fiziologije, kao i evolucione prošlosti.
Biološki, suze su potrebne da bi očna jabučica bila vlažna i one sadrže proteine i druge supstance koje štite oči od infekcija.
Ali plač dobija i potpuno novo značenje. Možemo proliti suze radosnice, suze bjesa i izdraziti niz drugih emocionalnih stanja. Ali, najčešće, mi lijemo suze tuge.
Smatra se da je teorija emocionalnog plača povezana sa svitanjem samosvjesti i razvojem teorije uma. To je dovelo do shvatanja da i drugi ljudi pate, osjećaju tugu i nestaju.
