Miljanić je rođen 4. maja 1930. u Bitolju, a posle karijere u beogradskim crveno-bijelima otisnuo se u Real. Sa “kraljevskim klubom” je osvojio duplu krunu i tako postao prvi stranac u Španiji kome je to pošlo za rukom, a potom je obavljao funkcije u našoj kući fudbala, od selektora reprezentacije, do predsjednika Fudbalskog saveza Jugoslavije.
Miljanić je kao trener Crvene Zvezde osvojio deset trofeja i upravo se njegov dolazak na mjesto trenera smatra ključnim u historiji našeg najtrofejnijeg kluba. Na “Marakani” je ostao osam sezona i klub koji je do tada bio u senci Partizana doveo do samog vrha evropskog fudbala.
On je napravio revolucionarni zaokret da se Zvezda osloni na svoje snage i već u prvoj sezoni izvršio je potpunu smenu generacija i osvojio peto mjesto, isto kao i sezonu ranije.
Posle toga usledili su brojni uspesi, pobede i trofeji generacije koju je selektirao, a na čijem čelu je bio najbolji fudbaler svih vremena na ovim prostorima Dragan Džajić.
“Plave” je vodio na dva Svjetska prvenstva, u Nemačkoj 1974. i u Španiji 1982. godine, a radio je i kao šef stručnog štaba Valensije. Najveći uspjeh u španskom fudbalu ostvario je pomenutom duplom krunom u sezoni 1974/1975. Autor je nekoliko knjiga, u penziji je bio od 2001. godine, a naša kuća fudbala proglasila ga je počasnim predsjednikom.
Odlikovan je ordenom za hrabrost, ordenom Nemanje drugog reda, kao i ordenom FIFA za zasluge.
