Ako pogledate dublje u istoriju, vidjećete da postoji nekoliko godina koje su bile veoma teške za ljude. Takva je bila 1347. godina, kada je Crna smrt harala Evropom i odnela do 100 miliona ljudskih života. Ništa bolje nije bilo ni za vrijeme Drugog svjetskog rata, od 1941-1945. kada se dogodio holokaust, a ni 1918. kada je počela pandemija gripa koja je ubila do 100 miliona ljudi. Međutim, naučnici su se složili da je najgora od svih bila 536. godina, o kojoj ljudi možda nikada nisu ni razmišljali.
– To je bio početak jednog od najgorih perioda, ako ne i najgora godina za život – rekao je arheolog i srednjevekovni istoričar sa Harvarda Majkl Mekormik.
536. je bila deseta godišnjica vladavine vizantijskog cara Justinijana Velikog i ništa se nije desilo u ljudskoj sferi, nije bilo nikakvih bolesti ili genocida.
Ali se na nebu dogodilo nešto čudno: pojavila se misteriozna, prašnjava magla koja je zaklonila Sunce, izazivajući pad temperature i godinu dana potpunog haosa: suše, neuspijelih useva, ljetnjeg snijega u Kini i širenje gladi.
Vizantijski istoričar Prokopije iz Cezareje zabilježio je da je Sunce davalo svjetlost bez punog sjaja i da je izgledalo kao da je pomračeno, jer nije davalo jasnu svjetlost. Tokom cijele godine Sunce je izgledalo kao Mjesec.
Zaključilo se da su takve pojave zbog prašine ili pepela u vazduhu nakon udara komete ili meteorita ili nakon erupcije vulkana (fenomen poznatog kao vulkanska zima). Slična pojava desila se 1816. i ta godina je nazvana Godina bez leta, a povezana je sa erupcijom vulkana Tambora u Indoneziji.
Događaji iz 536. i glad koja je uslijedila predlagala se kao objašnjenje pojave da su viši slojevi u Skandinaviji žrtvovali velike količine zlata na kraju perioda seoba, da bi umirili ljutite bogove i da bi vratili sunčevu svjetlost.
Dendrolog Majk Bejli sa kraljevskog univerziteta u Belfastu izvršio je analizu drveća i godova na drveću. Tom analizom se pokazalo da je irski hrast imao izuzetno slab prirast 535, a drugi jaki pad je bio 542, poslije djelimičnog oporavka. Do sličnih nalaza došlo se i analizom godova drveća u Švedskoj, Finskoj, Sijera Nevadi i u Čileu.
Brojni izvori toga doba zabilježili su i mnoge druge fenomene povezane sa neobičnom klimom toga perioda: niska temperatura, čak i snijeg tokom ljeta, tamni oblaci i samo nekoliko sati sunca tokom dana, brojni izvještaji o gotovo noćnoj tami u podne, poplave u dotad suvim područjima, veliko smanjenje prinosa žita.
